به دنیا آمدن تبسم جان

سلام دختر نازم

صبح روز ۲۹ مهر بود که احساس کردم درد دارم،مثل دردهای زایمانی اما واسه بدنیا اومدنت خیلی زود بود اخه ۱۸ آبان بهم تاریخ زایمان داده بودن،تو هنوز ۳۷ هفته بودی آماده شدم با بابای رفتیم طاها رو رسوندم مهد رفتم بیمارسنان که دکتر معاینه ام کنه خیلی میترسیدم نکنه زود بدنیا بیایی یا خدای نکرده نارس باشی،

رفتم قسمت زایشگاه بیمارستان پیامبرالعظم دکتر پور رحیمی ضربان قلبت رو چک کرد وگفت که منظم نیست حرکتای کوچلوت کم شده آبمیوه وکیک خوردم چون صبحانه نخورده بودم بعد از چند دقیقه باز چک کرد گفت بهتر شده اما خوب نشده ،میترسیدم چیزیت بشه،دکتر بهم گفت زایمانت شروع شده گفتم دکتر نارس بدنیا نمیاد گفت ان شالله سالم بدنیا بیاد.

خیلی استرس گرفتم اخه هیچی همرام برنداشته بودم کسی پیشم نبود،از دکتر خواستم اجازه بده برم خونه دوباره بیام با رضایت خودم اجازه داد 

زندایی مهدیه وباباقادر بیرون منتظر بودن رفتم خونه دایی رضا اخه نزدیک بیمارستان بود بابا قادر هم رفت خونه که ساک لباسیت رو با آزمایشای منو بیاره.

خونه دایی رضا قدم میزدم درد داشتم ولی کم،زندایی بهم دواهای محلی میداد تا راحت تر بدنیا بیایی،دایی هم از سر کار اومد واسم نهار کباب گرفته بود نمیتونسم بخورم به زور بهم میداد میگفت باید جون بگیری ،بابا قادر هم رسید ساعت حدود ۳بعد از ظهر بود که باز رفتیم بیمارستان 

ترس از زایمان همه وجودم رو گرفته بود بستریم کردن،توی اتاقی که چهار نفر دیگه هم بودن کقتی اونارو میدیدم ترسم بیشتر میشد،اما من نسبت به همشون درد کمتری داشتمحدود ساعتای ۵ بود که کیسه آبم پاره شد ترسیده بودم برای طاها اینجوری نشده بودم همش از دکتر میپرسیدم چیزی نمیشه دخترم خفه نمیشه دکتر بهم گفت نه عزیزم بچه ات زودتر بدنیا میاد

وقتی یکی از این هم اتاقیهام رفت اتاق زایمان دعا میکردم کاش من جاش بودم که زودتر بدنیا میومدی

دردهام داشت شدید میشد محافظ تخت رو گرفته بودم محکم وهمش صلوات میفرستادم وذکر میگفتم ،دردهام حدود ساعت ۶به اوج خودشون رسیده بودن دیگه طاقت نداشتم تمام بدنم میلرزید نیم ساعت بعد دکتر اومد گفت که آماده شد۶ واسه زایمان منو بردن اتاق زایمان از خوشحالی داشتم بال در می آوردم هم ازاینکه شما رو میدیدم هم دیگه دردام تموم میشد ساعت ۷تمام بدنیا اومدی وقتی گذاشتنت روی سینه ام گریه میکردی خیلی ریز بودی ۲۷۰۰کیلو گرم بودی کوچلو وخیلی ناز بودی لباساتو پرستارها پوشیدن واست خیلی گشاد بودن شما رو بردن بیرون داده بودن به مادر بزرگت

آوردنم بخش خیلی درد داشتم تب کرده بودم ازم آزمایش گرفتن

تو رو گرفتم بغلم بوست کردم چقدر ناز بودی بهت شیر دادم ،چندتا عکس گزفتم ازت واسه بابا قادر فرستادم بابای هم گفت قربونش برم چه نازه 

آماده ام کردن بردنم توی بخش زنان بابات جلوی در بود منو بوسید وداشتیم حرف میزدیم که تدو رو آوردن کنار سه تا کوچلو دیگه بودی بابا خیلی ذوق کرده بود میگفت دختر نازمبهت لبخند میزد شما هم گریه میکردی

مامان بزرگت ویلچر منو میبرد پرستارها هم شما رو میبردن،به بابا قادر گفتم اسمشو چی میزاری گفت شما فعلا بگید دختر بابا

جواب آزمایشم اومد پلاکت خونم اومده بود پاییت دکتر نگران بود گفت فردا صبح دوباره تکرارش کن

شب آرومی داشتی خاله الهام والناز هم اومدن پیشت خاله الهام موند پیشمون بقیه رفتن خونه

فردا صبح هم واکسناتو زدن خیلی گریه کردی ساعت دو هم مرخصمون کردن

رفتیم واسه طاها قطار خریدیم که بگیم تو واسش آوردی

راستی طاها هم خیلی بهم زنگ میزد میگفت مامان کی میایی نینیمون رو میاری خیلی خوشحال بود

لحظه ورودت به خونه طاها اومد جلو میگفت نینیمون کجاست خداروشکر بهت حسودی نمیکرد وقتی قطار رو بهش دادم گفتم واسش آوردی خیلی خوشحال شد تو رو بوسید ،توی خونه بابا بزرگت وخالهات ودای مهدی ومامان بزگت بودن همه دورت جمع شده بکدن نازنازی من 

خوب شد که بدنیا اومدی ودنیای من شدی

نتیجه آزمایش هم خوب بود راستب کامل بدنیا اومدی ۳۷ هفته و۵ روز داشتی ولی ۲۱روز زودتر اومدی دختر عجول ما،

اسمت رو هم طاها گذاشت تبسم 

روز بدنیا اومدنت ،دومین روز زیبای عمر من بود روز اولش بدنیا اومدن طاها بود ودومین روزش بدنیا اومدن تو بود

دوست دارم در پناه حق باشی